Niet te doen vandaag, amai wat een zee, rolling rolling. Net nog niet zeeziek genoeg om niet te schrijven. Je zou me moeten zien zitten, elegant is

Na een vreselijke verschrikkelijke stormnacht, zijn we er bijna! De Drakenstraat hebben we bijna gekruist, oef.

Vannacht waren er wel golven van zeker meer dan 10 m hoog. We helden wel 35 graden over (we zijn helden die helden en lieten ons gelden)!

Vanavond soiree en captains cocktail met de awards. En morgen terug free wifi, haha

Liefs, Ann

Veel zal ik niet schrijven, ik moet mij vasthouden aan de tafel,om niet van mijn stoel te vallen, letterlijk en figuurlijk dan. Het was heerlijk, supermooi, niet te beschrijven. Wat is de natuur mooi, om omver van te vallen! En letterlijk dan: we zitten terug op zee vanaf deze middag en naderen de Drake Passage. Ze voorspellen 10 Beaufort, het is nu al rollen van de ene naar de andere kant. Ik denk van Velcro aan mijn rug te plakken om niet in bed te schuiven.

Deze morgen naar Hainaut Island gevaren om er onze medaille in ontvangst te nemen. Niet meer gelopen, want we moeten hier zo vlug mogelijk weg. Er is een orkaan opkomst, en zoals het nu voelt is hij niet ver weg. In iedere kajuit vergrendelden ze reeds de patrijspoorten. Hopelijk werkt dat plakkertje achter mijn oren, Geen 250 km gelopen, maar wel meer dan dat genoten (en afgezien)! Op naar

Het zit er op! WAT BEN IK BLIJ!

Nooit meer, of toch misschien?

Vandaag opgestaan om 4u30, 5u ontbijt, de zee te wild en veel te veel wind. We moesten stand-by blijven, want van zodra het weer zou beteren zouden we vertrekken, uiteindelijk zijn we gestart in de sneeuw en een stevige ijzige wind. Ze hadden terug en toertje uitgestippeld van 2,4 km, bergop, bergaf. Het was gemakkelijker lopen dan gisteren. Van de omgeving zagen we aanvankelijk niet zoveel, mist, sneeuw, ijsregen en ijzige koude, concentratie op de ondergrond. We zouden lopen tot 19u, en hoe dichter het einde kwam, hoe mooier alles kwam, de mist verdween, de zon piepte in de verte, en de pinguins bleven voorrang hebben.

Morgen gaan we aan land, Hainaut-Island, om nog en toertje uit te lopen die felbegeerde medaille te krijgen. We vertrekken vroeger

Dag 3, de dag van de long-stage! Om 9u de Zodiac op naar Paradise Harbour. Dat was genieten, prachtig weer, varen tussen het ijs, alle tinten blauw, zo schoon. Niet te beschrijven hoe mooi het hier is. Nadat iedereen zich had klaargemaakt (waterdichte broek, reddingsvest, laarzen uit en loopschoenen, gaiters en spikes aan, namen ze nog een groepsfoto en kon de etappe beginnen. Ik mocht er niet aan denken, een long stage met toertjes van een goeie 1,4 km (ja de komma staat niet verkeerd!). De helft naar boven, de helft naar beneden, in verse sneeuw. Verstand op nul, blik op de grond, zoniet lag je zelf op de grond. Maar ik klaag niet hoor, het was supermooi en we hadden schitterend weer, met als gevolg dat iedereen een gekleurd, de een al wat roder dan de ander, snoetje heeft (vorm van bril, buff en muts er in gebrand).

Gelopen van 10 tot 19u45, bijna 10 uur en toch slechts een 47 km, ik dacht nochthans niet getreuzeld te hebben. Per Zodiac terug naar het schip, de luxe van een douchke en lekker eten, zalig! Tot we te horen kregen dat ze de volgende dag misschien wel nog een keer een lange etappe zouden inlassen. De weersvoorspellingen om de Drakenstraat over te steken zijn niet zo goed en daardoor zouden we er langer overdoen en vroeger moeten vertrekken. Donderdag zou wel eens de laatste loopdag kunnen worden. We zullen zien, niets weten we op voorhand, moeilijk om te doseren en je voor te bereiden op een bepaalde afstand. Het weer is baas en regeert!

Dank je voor de leuke berichtjes (zowel blog als mailtjes)!

Tot morgen, liefs Ann xxx

Vorige nacht de hele nacht gevaren van King George Island naar Danco Island, doorheen de Gerlache Street. Gerlache was een Belg die veel in kaart gebracht heeft van Antarctica. Zo zijn er eilanden die Liege, Gand, Anvers en Brabant heten. Hier op Antarctica is ook het grootste weteschappelijk laboratorium op aarde. Het gehele continent is even groot als heel Europa, en is niemandsland. The Antarctic Treaty op het einde van de Jaren 50 symboliseert wetenschap en vrede. De koudste temperatuur ooit gemeten op aarde was -89,9 graden C en dat was hier.

Alle oceanen ter wereld komen ook hier samen (dat leerden we deze morgen ;-)

De kop is er af. En wat voor een!

Vanmorgen ging de wekker af om 4u15, na een stevig ontijt, vertrokken we me de Zodiac

Gisteren scheepten we omstreeks 16u in. Jammer van my roommate, lucky me, maar die is ziek en is niet komen opdagen, dus heb ik een single kajuit, wat goed uitkomt met die kleerkast van een valies. We vaarden doorheen het Beagglekanaal en kwamen om

Hier nu 7u

Voila, mijn blog is aangemaakt.

Zondag wordt de valies gemaakt en dinsdagmorgen vertrekken we met de trein richting Antarctica, via Zaventem, Madrid, Buenos Aires en Ushuaiai

Ik kijk er enorm naar uiut!